Joga – również dla kobiet

Joga została stworzona przez mężczyzn dla mężczyzn. Przez tysiące lat, jak podają źródła była przekazywana kolejnym pokoleniom joginów. Przez lata doskonalona, aby w końcu, w XX wieku otworzyć się na kobiecą praktykę jogi. 

Pozycje jogi, zwane asanami – od samego początku dostosowane były do męskiej anatomii, oraz fizjologii. 

Układ szkieletowy oraz rozrodczy kobiet i mężczyzn różni się między sobą. Dlatego konieczne wydaje się rozróżnienie praktyki dla kobiet, która mogłaby przynieść ciału korzyści.

Jedną z pierwszych kobiet, które zajęły się wyszczególnieniem oraz opisaniem praktyki asan uwzględniającej kobiece potrzeby, była córka jednego z największych współczesnych nauczycieli, B.K.S. Iyengara – Gita S. Iyengar. 
Opisała bardzo szczegółowo w jaki sposób kobiece ciało reaguje na poszczególne asany, jak kobiety powinny modyfikować swoją praktykę podczas menstruacji, oraz w praktyce codziennej, zważając na różnicę w budowie ciała pomiędzy kobietami a mężczyznami. 

Joga towarzyszy coraz częściej kobietom spodziewającym się dziecka. To szczególny rodzaj praktyki jogi, który ma wspomóc przebieg ciąży, zniwelować towarzyszące w tym czasie dolegliwości, wzmocnić ciało i przede wszystkim, przygotować do ogromnego wysiłku, jakim jest wydanie dziecka na świat. Podobnie czas po porodzie. Czy jest w nim miejsce na jogę?
Ideą jest wpisanie jogi w codzienne życie, w zupełnie nowym dla kobiet świecie – świecie z dzieckiem. Praktyka jogi od pierwszych dni porodu, stopniowo rozszerzana od medytacji włącznie, pozwala wielu kobietom pokonać strach, zmęczenie i nierzadko depresje, pojawiającą się po przyjściu dziecka na świat. Nie jest to oczywiście remedium na każdą dolegliwość, ale stanowi doskonałe narzędzie, które może wspomóc kobietę w codziennej opiece nad dzieckiem. Wzmocnić obciążone karmieniem plecy i ramiona, poprawić samopoczucie, odprężyć i dać poczucie, że w końcu zrobiła coś dla siebie. O czym po narodzinach dziecka, wiele kobiet zapomina.